Dzisiaj pierwszy raz w tym miesiącu udało się zobaczyć Księżyc, tym razem w gwiazdozbiorze Wagi. Zbliża się do Jowisza, który na razie w Wężowniku. Już jutro będą wyraźnie bliżej siebie, ale powiększający się blask Księżyca będzie w najbliższym czasie pogarszał widoczność gwiazd i planet.
Około godziny 23-ciej Księżyc przeszedł blisko gwiazdy Theta z gwiazdozbioru Wagi i pewnie jej trochę zawrócił w głowie. Chociaż nietrwale, bo za dwie godziny już o sobie zapomną.
Zaćmienie przebiegało dość spokojnie jeśli chodzi o chmury, które od czasu do czasu próbowały pomagać…
Gwiazdka HIP 45153 w gwiazdozbiorze Raka jest słaba i widoczna tylko teleskopem, a na dodatek oddalona o prawie 400 lat świetlnych. Wyszukanie jej byłoby niezwykle trudne, gdyby nie fakt, że o 23.23 chowała się za nieoświetloną część tarczy Księżyca. Najbliższy moment złączenia na ostatnim zdjęciu pochodzi z niecałej minuty przed zakryciem (23.22)
27 września 2018 Księżyc przebywał w gwiazdozbiorze Wieloryba i doszło do zakrycia słabej gwiazdki (czwartej wielkości) 73 Cet, znanej też jako Dzeta 2 Wieloryba. Jest oddalona o prawie 200 lat świetlnych. Obraz urozmaicały dość rzadkie i szybko płynące chmurki, które ostatecznie nie przeszkodziły obserwacji.
Pogoda dopisała i udało się naświetlić wyjście gwiazdki Omikron Sagittarius zza tarczy Księżyca o godzinie 20:41.
Obraz Księżyca jest bardzo przejaśniony z powodu dużej różnicy widomej jasności, ale innego wyjścia przy takich zdjęciach nie ma. Pierwsze z nich jest kadrem z nagranego filmu, który dopiero będzie obrabiany a gwiazda jest tam wyróżniona dla ułatwienia czerwonym kolorem.
O wpół do czwartej rano (czy w nocy jak wolą niektórzy) Księżyc wschodził pod latarnią. Dzisiaj o 7.31 przejdzie przez apogeum, tzn. najdalszy od Ziemi punkt swojej orbity – 404150,6 km. Było też zakrycie gwiazdy Pi Sagittarius, które zakończyło się ok. 5.40
23. lutego mieliśmy okazję podziwiać kolejne zakrycie Aldebarana, które zaczęło się tuż o godzinie osiemnastej, na jeszcze prawie jasnym niebie.
Do brzegowego zakrycia doszło 30 grudnia 2017 po północy. Niestety ze względu na duże różnice jasności Ksieżyca i gwiazdy samego finału zjawiska nie udało mi się już złapać.
Ta słaba, praktycznie niewidoczna gołym okiem gwiazdka za chwilę schowa się za tarczą jaśniejszego dzisiaj prawie 400 mln razy Księżyca. Nie ma nawet swojej nazwy tylko numer. Jednak gdybyśmy ją zobaczyli z tej odległości co Księżyc, byłby to ostatni widok w naszym życiu. Znajduje się ona w odległości 458 lat świetlnych od Ziemi i wcale nie jest taka słaba, jak się na zdjęciu wydaje.
29 sierpnia w godzinach wieczornych mieliśmy okazję podzwiać przejście gwiazdki z Wężownika nad tarczą Księżyca. Ze względu na różnice jasności i odległości umieszczenie ich obu na jednych obrazie nie może się odbyć bez straty jakości, szczególnie na sprzęcie amatorskim.
Jednak zjawiska takie, podobnie jak zakrycia, są zawsze widowiskowe.