Księżyc dzisiaj na dwa dni przed nowiem, umila życie idącym do pracy. Jutro prawdopodobnie będzie nie do uchwycenia a za kilka dni pojawi się już po zachodzie Słońca. Wenus jeszcze przez kilka dni będzie oddalać się od Słońca więc jej warunki widoczności rano będą w grudniu bardzo dobre.
Wenus dzisiaj jako Gwiazda Poranna a tuż obok niej Spika z gwiazdobioru Panny przebijały się przez poranną mgłę co powodował problemy z ostrością obrazu. Widać jednak wyraźnie, że jest w fazie i to niecałego półksiężyca. Jeśli ktoś jeszcze nie wie, to warto sobie uświadomić, że przechodzi ona przez fazy oświetlenia podobnie jak nasz Ksieżyc, zależnie od położenia względem Słońca i Ziemi.
Dzisiaj Wenus była co nieco molestowana przez Regulusa, główną gwiazdę Byka. Ten jednak z wyglądu na niebie nie dorównuje jej jasnością, chociaż wiadomo, że jest daleko – 77 lat świetlnych i wyjątkowo młody, zaledwie kilka milionów lat. Nie ma co porównywać z wiekiem Słońca – 4,5 miliarda lat. Za to Regulus jest dużo cięższy od Słońca, prawie 4 razy.
16 czerwca w Niechorzu pogoda była niespecjalna, ale bliskie spotkanie Wenus i Księżyca ledwo po nowiu jakoś udało się zaobserwować.
Po czterech dniach pogodowej przerwy niebo odzyskuje trochę przejrzystości i dzisiaj noc już praktycznie bezksiężycowa będzie sprzyjała obserwacji Jowisza, potem Saturna. Wenus właśnie zachodzi.
Zgodnie z wczorajszą zapowiedzią dzisiaj światło popielate Księżyca było o wiele lepiej widoczne niż wczoraj. Na dodatek Księżyc minął się ze słabą gwiazdką podwójną gwiazdozbioru Byka, niewidoczną gołym okiem. Księżyc dzisiaj znajdował się pomiędzy Wenus a Aldebaranem a jutro wchodzi w gwiazdozbiór Bliźniąt (Gemini).
W kwietniu nic lepszego się już nie zobaczy. Ponad rok czekania na kolejny jednodniowy Księżyc, który dzień po nowiu mając 3,4% oświetlenia pokazał się na krótko po zachodzie Słońca. Udało się wyodrębnić światło popielate, czyli światło słoneczne odbite od Ziemi a następnie od nieoświetlonej przez Słońce tarczy Księżyca. W najbliższych dniach powinno być lepiej widoczne (także gołym okiem) gdyż Księżyc będzie coraz wyżej nad horyzontem i będzie widoczny w większych ciemnościach.
W marcu nieźle widoczny był Merkury przemykający w pobliżu Wenus a obecnie już tylko ona ozdabia zachodni wieczorny horyzont. Po północy Jowisz przyświeca na południowym wschodzie, 4 kwietnia miał nawet bliskie spotkanie z Księżycem, który już po pełni podąża w kierunku Słońca.
Dzisiaj po zachodzie Słońca nad horyzontem cienki Księżyc dwa dni po nowiu (5%) i Wenus z Merkurym. Dodatkową atrakcją było bliskie położenie gwiazdy v Psc (Ryby), która jednak gołym okiem nie była widoczna.
18 marca 2018 Merkury był w największej wschodniej elongacji od Słońca (18 st.) i można było go zobaczyć nieco powyżej zachodzącej Wenus około godziny 18.30. Towarzyszył im niezwykle słaby Księżyc (-5,2m) tuż po nowiu, który jednak na zdjęciach jest zamazany i ledwo widoczny.