Jowisz i Saturn coraz bliżej na niebie. Niestety nisko nad horyzontem i obraz jest niezbyt imponujący. Od prawej strony Jowisza dzisiaj cztery.księżyce – Io, Europa, Ganimedes i Kalisto. Za to po lewej niebieska gwiazdka z gwiazdozbioru Strzelca. Mogłaby udawać piąty księżyc, gdyby nie to, że jest oddalona od nas o 160 lat świetlnych, zaś Jowisz obecnie około 36 minut świetlnych. Jest więc różnica.
Dzisiaj przed północą Księżyc z Jowiszem i Saturnem utworzą na niebie trójkąt „prostokątny”. Tak więc bez większych problemów będzie można robić zdjęcia całej trójce, chociaż bardzo jasny Księżyc będzie trochę przyćmiewał dużo słabszego Saturna. Jowisz ma akurat niezły blask i sobie poradzi. W najbliższych tygodniach będzie wschodził coraz wcześniej i w końcu na jesieni będzie juz widoczny od wieczora. Będzie też coraz bliżej Saturna aż do 21 grudnia, kiedy zleją się w jeden jasny punkt. Tak bliskie spotkanie było ostatnio 20 lat temu a następne będzie za 60 lat. Ciekawostką jest to, że trójkąt na sferze niebieskiej nigdy nie jest płaski a sferyczny i suma kątów w takim trójkącie nie wynosi 180 stopni jak się uczy dzieci w szkole.
Dwa nasze największe gazowe olbrzymy jaśnieją jeszcze wieczorem na południowym niebie, z tym, że Jowisz zachodzi już dość wcześnie. Saturn przebywa na razie w gwiazdozbiorze Strzelca,
Od pewnego czasu Saturn przebywa w gwiazdozbiorze Strzelca (Sgr) i w teleskopie lub lornetce można go zobaczyć w towarzystwie dwóch niewidocznych gołym okiem gwiazdek. Ta po prawej wyraźnie niebieska a więc gorąca, temperatura jej powierzchni to około 7000 st. C i oddalona jest o 258,85 lat świetlnych. Za to ta po lewej wygląda przeciętnie, ale jej odległość od nas to ponad 2025 lat świetlnych!
W najbliższych dniach Księżyc przewędruje między Jowiszem a Saturnem, więc jeśli ktoś będzie Was pytał, co to takiego obok Księżyca, to najpierw będzie Jowisz (dwa dni) potem Saturn.
Ta gwiazdka ze Strzelca pod Saturnem nie jest taka słaba jak się wydaje, odległość do niej wynosi 2025 lat świetlnych. Do większości gwiazd, które widzimy światło leciałoby do kilkuset lat Co do Jowisza to już ostatni miesiąc jego dobrej widoczności, na lepsze widoki poczekamy do przyszłego roku.
Kto będzie miał pogodę może od dzisiaj obserwować drogę Księżyca na niebie w kierunku wschodnim codziennie o podobnej porze. Wczoraj był w pobliżu Jowisza a dzisiaj przesuwa się w kierunku Saturna i w poniedziałek go minie. Potem trzeba będzie na jego wschód czekać już w nocy. Pełnia nastąpi, gdy znajdzie się po przeciwnej stronie Słońca, wtedy będzie w pełni oświetlony. Dalszy ruch orbitalny spowoduje, że będzie na niebie coraz bliżej Słońca, aż znajdzie się pomiędzy nim a Ziemią. Wtedy nastąpi nów. I tak co 28 dni cała zabawa będzie trwać przez najbliższe mliardy lat, chociaż okres tych cyklów będzie się nieznacznie wydłużał a odległość Księżyca od Ziemi rosła. O jakieś 3 cm rocznie. Continue Reading
Niby teleskop nieruchomy, Ziemia też taka się wydaje, gwiazdy na niebie również, ale jak się spojrzy przez teleskop to widać, że jednak wszystko się kręci… W czasie obserwacji Saturn znajdował się 1,5 mld km od Słońca oraz 1,351 mld km od Ziemi. Światło wdoczne w teleskopie wędrowało 1 h 22 minuty ze Słońca do Saturna i po odbiciu od planety 1 h 15 minut do Ziemi. Razem ponad dwie i pół godziny i to z prędkością 300 000 km/s.. Wydaje się dużo, ale co to jest w porównaniu z odlegościami na których przebycie światło potrzebuje setek, tysięcy czy milionów lat. O miliardach nie mówiąc.
Widok w teleskopie Newtona 150/1200/20 sfilmowany aparatem cyfrowym.