Efekty wczorajszych obserwacji. Najbardziej denerwujące jest czekanie na Merkurego, który pokazuje się dopiero wtedy, gdy jest dostatecznie ciemno a potem po kilkunastu mnutach ginie w gałęziach i pod horyzontem. Księżyc w tej fazie prezentuje krater Kopernik, który wkrótce bliżej pełni będzie bardziej oświetlony i straci na wizerunku. Patrząc na Księżyc warto pamiętać, że bez niego nie byłoby najprawdopodobniej życia na Ziemi. To on przez grawitacyjne oddziaływanie z Ziemią ustablilizował jej oś obrotu i stałe nachylenie do płaszczyzny orbity. Dzięki czemu występują powtarzalne pory roku. A to są faktyczne cykle życia, bez powtarzalnych sezonów klimat byłby tak szybko zmienny, że rozwój bardziej skomplikowanych form życia byłby niemożliwy.
Merkury
Merkury na koniec maja…
Dzisiaj mój wnuczek Hubercik pierwszy zobaczył Księżyc i zaraz przybiegł mnie zawołać – „Dziadek Mun widać… !!!”. Potem z innej części ogrodu znowu go zobaczył i zawołał „Ooo! drugi Mun!” Kiedy mu powiedziałem, że to ten sam i jest tylko jeden, z niedowierzaniem szedł do miejsca z którego zobaczył go pierwszy raz, cały czas patrząc na Księżyc… Wtedy powiedział – Tylko jeden! To było jego pierwsze astronomiczne odkrycie, którego dokonał w wieku dwóch lat. A dzisiejszy Moon jest dość szczęśliwie oświetlony, bo ładnie widać krater Kopernik i wiele innych szczegółów na powierzchni. Kiedy się ściemniło ok. 22-giej na krótko pojawił się Merkury, który jeszcze kilka dni może być widoczny nad pólnocno zachodnim horyzontem.
Wenus przez chmury
Wenus przez chmury… Jej blask był tak osłabiony, że gołym okiem nie była widoczna, ale za to zdjęcia nie wychodziły prześwietlone. Dzięki temu widać jej realne kształty – faza zaraz po wenusjańskim nowiu.
Merkury ruszył na spotkanie
Dzisiaj Wenus próbowała chować się przed Merkurym za ostrym cieniem mgły, ale potem powietrze się oczyściło i była już nieźle widoczna. Merkury był dzisiaj bardzo nisko, ale za dwa dni będzie już obok Wenus i być może uda się ich złapać na jednym zdjęciu, tzn. na gorącycm uczynku. Kolejna trakcja szykuje się na 24 maja, bardzo cienki Księżyc, Wenus, Merkury i gwiazda Elnath utworzą niewielki czworokąt nisko nad horyzontem. Nie wiadomo jeszcze czy uda się to w całości zaobserwować, bo niebo będzie jednak dość jasne.
Śnieżna pełnia i Merkury
W lutym na niebie niewiele atrakcji i dwie z nich mijają praktycznie dzisiaj. Śnieżna Pełnia osiągnie szczyt o 8.30 rano a więc całą noc Księżyc nie będzie jeszcze stuprocentowy. Wieczorem wysoko na południowym zachodzie Wenus, a bardzo nisko, właściwie nad dachami domów Merkury. Trzeba robić specjalnie zdjęcia żeby go dostrzec. To potrwa jeszcze ze trzy dni i potem Merkury będzie szybko zbliżał się do Słońca. Obecnie jest w tzw. elongacji wschodniej i dlatego można go zobaczyć zaraz po zachodzie Słońca. Oddalony jest na niebie od Słońca o 18 stopni na Wschód.
Tranzyt Merkurego 2019 na filmie…
Obiecany filmik z tranzytu Merkurego z 11 listopada. Zjawisko to jest ze względu na rzadkość występowania atrakcyjne, ale w trakcie trwania dość nudne. Dlatego tych kilka godzin obserwacji można skrócić do kilku minut, zeby zobaczyć, że jednak się „kręci…”
Mercury transit 2019
Właśnie trwa przejście Merkurego na tle tarczy słonecznej. Zjawisko dość rzadkie, bo o ile poprzednie było zaledwie trzy lata temu, to na następne poczekamy do 2031 roku. Warto wiedzieć, że planeta zasłania część światła słonecznego i osłabienie blasku da się zarejestrować. Właśnie w ten sposób odkrywa się planety przy gwiazdach odległych o wiele lat świetnych.
Okazja na Merkurego!
W najbliższych kilkunastu dniach nisko nad zachodnim horyzontem będzie widoczny Merkury, chociaż już na początku marca zacznie zawracać w kierunku Słońca. 7 – 8 marca będzie widoczny w towarzystwie bardzo cienkiego Księżyca. Te widoki zależą jednak od pogody, szczególnie tej przyhoryzontalnej.
Wenus i Merkury ciągle razem
Dzisiaj po zachodzie Słońca nad horyzontem cienki Księżyc dwa dni po nowiu (5%) i Wenus z Merkurym. Dodatkową atrakcją było bliskie położenie gwiazdy v Psc (Ryby), która jednak gołym okiem nie była widoczna.
Maerkury, Wenus i słaby Księżyc
18 marca 2018 Merkury był w największej wschodniej elongacji od Słońca (18 st.) i można było go zobaczyć nieco powyżej zachodzącej Wenus około godziny 18.30. Towarzyszył im niezwykle słaby Księżyc (-5,2m) tuż po nowiu, który jednak na zdjęciach jest zamazany i ledwo widoczny.