Efekty wczorajszych obserwacji. Najbardziej denerwujące jest czekanie na Merkurego, który pokazuje się dopiero wtedy, gdy jest dostatecznie ciemno a potem po kilkunastu mnutach ginie w gałęziach i pod horyzontem. Księżyc w tej fazie prezentuje krater Kopernik, który wkrótce bliżej pełni będzie bardziej oświetlony i straci na wizerunku. Patrząc na Księżyc warto pamiętać, że bez niego nie byłoby najprawdopodobniej życia na Ziemi. To on przez grawitacyjne oddziaływanie z Ziemią ustablilizował jej oś obrotu i stałe nachylenie do płaszczyzny orbity. Dzięki czemu występują powtarzalne pory roku. A to są faktyczne cykle życia, bez powtarzalnych sezonów klimat byłby tak szybko zmienny, że rozwój bardziej skomplikowanych form życia byłby niemożliwy.
Merkury na koniec maja…
Dzisiaj mój wnuczek Hubercik pierwszy zobaczył Księżyc i zaraz przybiegł mnie zawołać – „Dziadek Mun widać… !!!”. Potem z innej części ogrodu znowu go zobaczył i zawołał „Ooo! drugi Mun!” Kiedy mu powiedziałem, że to ten sam i jest tylko jeden, z niedowierzaniem szedł do miejsca z którego zobaczył go pierwszy raz, cały czas patrząc na Księżyc… Wtedy powiedział – Tylko jeden! To było jego pierwsze astronomiczne odkrycie, którego dokonał w wieku dwóch lat. A dzisiejszy Moon jest dość szczęśliwie oświetlony, bo ładnie widać krater Kopernik i wiele innych szczegółów na powierzchni. Kiedy się ściemniło ok. 22-giej na krótko pojawił się Merkury, który jeszcze kilka dni może być widoczny nad pólnocno zachodnim horyzontem.
Światło popielate w maju
Wraz z poprawą pogody pokazał się w końcu nie tak cienki już Księżyc na tle słabych gwiazdek (gwiazdozbiór Bliźniąt) ale za to z dobrze widocznym światłem popielatym. Na zdjęciach wyszło ono niebieskie z innych powodów.Część jasna, tio ta oświetlona od Słońca a ciemniejsza to ta oświetlona przez Ziemię. Tam jest teraz coś w rodzaju nocy, a na nocnym niebie Księżyca widać pięknie oświetloną Ziemię.
Wenus przez chmury
Wenus przez chmury… Jej blask był tak osłabiony, że gołym okiem nie była widoczna, ale za to zdjęcia nie wychodziły prześwietlone. Dzięki temu widać jej realne kształty – faza zaraz po wenusjańskim nowiu.
Merkury ruszył na spotkanie
Dzisiaj Wenus próbowała chować się przed Merkurym za ostrym cieniem mgły, ale potem powietrze się oczyściło i była już nieźle widoczna. Merkury był dzisiaj bardzo nisko, ale za dwa dni będzie już obok Wenus i być może uda się ich złapać na jednym zdjęciu, tzn. na gorącycm uczynku. Kolejna trakcja szykuje się na 24 maja, bardzo cienki Księżyc, Wenus, Merkury i gwiazda Elnath utworzą niewielki czworokąt nisko nad horyzontem. Nie wiadomo jeszcze czy uda się to w całości zaobserwować, bo niebo będzie jednak dość jasne.
Złoty Księżyc i Jowisz
Tak ciepło o czwartej nad ranem jeszcze tej wiosny nie było i ponieważ zapowiadają (mam nadzieję że kłamią) ochłodzenie, szybko wyskoczyłem zobaczyć złoty Księżyc. No i Jowisza, który dopiero w drugiej części lata pokaże się wieczorem. Przy nim jak zwykle cztery największe i najbliższe mu Księżyce. Patrząc od lewej Ganimedes, Io, Europa i Kalisto. Lepiej się nie dało, bo niestety uliczne lampy „poprawiają” jasność nieba, kiedy jest i tak już jasno.
Elnath i Wenus
8 maja blisko siebie znalazły się Wenus i Elnath z gwiazdozbioru Byka. Gołym okiem nie było tego łatwo zobaczyć, ale na szczęście obydwie trafiły do obiektywu.
Brzegowe prawie zakrycie…
Początkowo wydawało się, że nastąpi zakrycie v Virgo ale w efekcie około północy przepłynęła ona tylko tuż przy tarczy Księżyca. Dość ładnie wyszło to na filmie, zdjęcia są tylko kadrami wyjętymi z całości. Filmik będzie dostępny później.
8 dni po nowiu
Księżyc 8 dni po nowiu w tzw. pierwszej kwadrze w odległości 367 tysięcy kilometrów zbliża się do perigeum w którym 7 maja nastąpi pełnia. Nie zobaczymy jej jednak bo będzie to w dzień. Tymczasem zapowiadają się coraz jaśniejsze noce.
Wenus blisko Ziemi
Księżyc przepływa dzisiaj z gwiazdozbioru Byka do Bliźniąt i już nowe gwiazdki mu przyświecają. Słabe, ale oddalone o 150 lat świetlnych, więc lepiej nie byłoby oglądać ich z bliska. Tymczasem Wenus pozostawiona przez Księżyc w tyle przechodzi maksimum rocznej jasności i wcale nie przejmuje się tą dwuznaczną sytuacją. Ona swym blaskiem poradzi sobie w każdym towarzystwie.