Do pełni jeszcze trzy dni, ale pogoda może być różna, więc na złoty Księżyc warto dzisiaj zwrócić uwagę. Tym bardziej, że dzisiejsza noc zanosi się na bezchmurną i nawet jeśli ktoś nie zwróci uwagi, to on na pewno nie da o sobie zapomnieć do samego rana.
Jowisz dzisiaj w ciekawych układach, gdyż powoli opuszcza gwiazdozbiór Koziorożca i przenosi się do Wodnika. Pod nim widać dzisiaj Nashirę i Deneb Algenubi, po lewej jeszcze trzy gwiazdki o numerach 42, 44, 45 z Koziorożca. Dobra okazja, żeby je dojrzeć, za dwa dni będzie tu Księżyc, który zaćmi ich blask. Księżyc właśnie dwa dni temu pożegnał Wenus, kiedy przechodził jako cienias w jej pobliżu, jednak ukryli to wszystko za chmurami i deszczem. Co ciekawe dzisiaj wszystkie księżyce Jowisza znajdą się po jednej stronie, ale to będzie widać na zdjęciach późniejszym wieczorem, które dołączę potem, jeśli nie nadejdą jakieś chmurzyska.
Silne wiatry mają w sobie też coś pożytecznego, bo potrafią na jakiś czas oczyścić niebo i wtedy przypomnimy sobie, że pełnia się zbliża nieuchronnie oraz to, że Jowisz już coraz wcześniej i wyżej na niebie. Dzisiaj jego księżyce wyglądają tak, jakby było im zimno i chciały się przytulić do swojej planety.
Jak duże są plamy na Słońcu można się przekonać mierząc na zdjęciu ich rozmiary w pikselach oraz średnicę całego Słońca. Albo wprost linijką w milimetrach. Stosunek tych liczb mnożymy przez średnicę Słońca czyli ok. 1 400 000 km i otrzymujemy średnicę plamy. Większa z tych, które widać dzisiaj ma średnicę ok. 21 000 km, co stanowi ok 1,6 średnicy Ziemi. Jej odległość od dwóch mniejszych plam to ok. 100 000 km, czyli mniej więcej 1/4 maksymalnej odległości Ziemia-Księżyc.
Poranne zakrycie gwiazdy 30 Leo (gwiazdozbiór Lew) przez Księżyc zakłóciła mgła i ledwo można ją było uchwycić przed zakryciem. Należy ją szukać na ciemnych zdjęciach u dołu po lewej. O wiele lepiej było już widać po wyjściu z zaćmienia pomimo, że było już jasno. Przez teleskop lub lornetkę oczywiście. Widać ją na jasnych zdjęciach nad górną częścią tarczy Księżyca po lewej. Gwiazda ta jest w istocie podwójną i jest odległa o 1269 lat świetlnych od Ziemi. Pomimo tak wielkiej odległości w nocy jest widoczna gołym okiem w gwiazdozbiorze Lwa. Nosi też w atlasach nazwę Al Jabhah.
Dzisiaj próby łapania tarczy Jowisza były trochę lepsze ze względu na słabą przejrzystość atmosfery, która obcina nadmiar światła i obraz nie wychodzi prześwietlony. Jednak za to jest mało wyraźny. Na pocieszenie wiemy co to jest i jak w oryginale wygląda. Reszty można się domyślić.
Pełnia Kukurydzianego Księżyca lub inaczej pełnia zbiorów przypada w tym roku na okres zrównania dnia z nocą. Dzień równy nocy oznacza, że jest krótszy niż latem a Księżyc w pełni wrześniowej pozwalał kiedyś rolnikom zbierać plony także w nocy. Dzisiaj już tych problemów rolnicy nie mają ale nazwa i wspomnienia pozostały. Pomimo lekkiej mgiełki na niebie Jowisz dzisiaj w towarzystwie swojej głównej czwórki księżyców (kolejność jak na slajdzie z atlasu) ucieka już z Gwiazdozbioru Koziorożca w kierunku Wodnika i żegna go gwiazdka 45 Capricornus, o której szczegóły można przeczytać…
Kto dzisiaj wyjrzał na wschód – zobaczył. Za dwa dni nów, więc praktycznie ostatnia okazja. Jutro będzie bardzo cienki, ale tak nisko nad horyzontem, że mogą być duże trudności. Za cztery dni będziemy go szukać po zachodzie Słońca.
Księżyce Jowisza urządziły sobie dzisiaj niezły taniec, taka figura nie zdarza się często. Europa, Ganimedes i Kalisto trzymają się razem a Io przechodzi właśnie na tle tarczy i rzuca na nią swój cień. Prawdopodobnie ukażą sę w Internecie profesjonalne zdjęcia tego cienia, więc będziemy mogli to jeszcze osobno obejrzeć.