Dzisiaj o 14:33:27 na skrzyżowaniu dróg 292 i 104 (Orsk-Leszkowice) filmowałem przelot Międzynarodwej Stacji Kosmicznej na tle Słońca. Filmik nie jest zbyt wyraźny z powodu przymglenia Słońca i dużej odległości do stacji (ok. 822 km). Z klatek wyjętych z filmu udało się wykontrastować kolejne położenia stacji w trwającym 1,7 sek. przelocie. To pierwszy w tym roku przelot jaki udało się nagrać. Na jesieni będzie jeszcze kilka, więc może uda się jeszcze coś lepszej jakości.
27 września 2018 Księżyc przebywał w gwiazdozbiorze Wieloryba i doszło do zakrycia słabej gwiazdki (czwartej wielkości) 73 Cet, znanej też jako Dzeta 2 Wieloryba. Jest oddalona o prawie 200 lat świetlnych. Obraz urozmaicały dość rzadkie i szybko płynące chmurki, które ostatecznie nie przeszkodziły obserwacji.
Właśnie mija pełnia i chociaż robi się dość zimno, warto wyjrzeć i spojrzeć w okrągłą Księżyca twarz… Nie za długo oczywiście, bo podobno na niektórych to źle działa a szczególnie na tych, co nie mogą wzroku oderwać.
Pogoda dopisała i udało się naświetlić wyjście gwiazdki Omikron Sagittarius zza tarczy Księżyca o godzinie 20:41.
Obraz Księżyca jest bardzo przejaśniony z powodu dużej różnicy widomej jasności, ale innego wyjścia przy takich zdjęciach nie ma. Pierwsze z nich jest kadrem z nagranego filmu, który dopiero będzie obrabiany a gwiazda jest tam wyróżniona dla ułatwienia czerwonym kolorem.
Księżyc dzisiaj bardzo „turecki” a w jego towarzystwie można zobaczyć słabą gwiazdkę (po prawej części zdjęcia) – 7-demkę z gwiazdozbioru Wężownika, oddaloną o ponad 525 lat świetlnych. Niestety ze względu na jasność łysego tylko w teleskopie lub lornetce. Gwiazda jest zmienna atmosferycznie, tzn. zmienia swoją jasność z powodu pewnych zjawisk zachodzących w jej atmosferze. Szczegóły na jej temat można przeczytać w programie Stellarium (ostatni slajd).
Dzisiaj pogoda dużo lepsza a Księżycowi również się poprawiło. Najbliższe noce będą jeszcze ciemne, bo Księżyc szybko zachodzi i będzie więc można łatwiej znaleźć na południu nieba Saturna a na południowym wschodzie jasnego ciągle Marsa.
Dzisiaj pierwszy dzień po nowiu i widok byłby niezwykle atrakcyjny, ale rzeczywistość jest zawsze trochę inna niż nasze oczekiwania. Niemniej Księżycowi, mimo iż taki cienki nie udało się całkiem umknąć…
Dzisiejszej nocy obserwować można bliskie spotkanie Aldebarana z Księżycem. Minęły w tym roku okazje do obserwacji zakrycia. W ostatnich trzech latach udało mi się to złapać w grudniu 2015 i lutym 2018. Na następne czekamy do roku 2034!
Jowisz już drugi miesiąc przebywa w gwiazdozbiorze Wagi w pobliżu Zubenelgenubi II i I. Ta mała zmienność otoczenia wynika z olbrzymiej odległości do planety, której okres obiegu wokół Słońca wynosi ponad 12 lat. Nie może więc dziwić pozostawanie tak długi czas w tym samym towarzystwie.
„Ostatni” Księżyc!
Dzień po nowiu już raz widziałem, ale dzień przed – pierwszy raz w życiu. Dzięki oczywiście pogodzie, która za wczorajszego figla z satelitą postanowiła się zrehabilitować.
Dzisiaj o piątej rano. Faza oświetlenia 2,3%, wiek 28,1 dnia (na 29,53). Gołym okiem widziałem go tylko przez chwilę, właściwie na tyle, żeby złapać w teleskopie. Potem już był w pułapce, aż zniknął w blasku Słońca.