Za 24 godziny rozpocznie się kwietniowa superpełnia, zobaczymy największy Księżyc w 2020 roku. Księżyc właśnie zbliża się do punktu orbity najbliższego Ziemi, tzw. perigeum. Pełnia kwietniowa nazywana jest różową, ale to tylko dlatego, że kwitną na różowo i niektóre drzewa i krzewy. Sam zainteresowany może mieć taki kolor do jakiego się go zmusi.
Wenus na osiem lat opuściła Plejady i zakończył się jej kilkudniowy „taniec z gwiazdami”…
Dzisiaj Księżyc rozjaśniał noc prawie do końca ale spotkaniu Wenus i Plejad zbytnio nie przeszkodził. Bardziej przeszkadzały chmury, które psuły obserwacje. Jednak na początku, na jeszcze dość jasnym niebie kilka fotek udało się zrobić. Będzie pamiątka na najbliższe 8 lat, do następnego takiego spotkania. Oby jeszcze pod niebem.
W ostatnim dniu marca Księżyc przepłynął w pobliżu gwiazdki Propus w gwiazdozbiorze Bliźniąt (Gemini).
„Taniec z Gwiazdami” w Polsacie przełożony na Wrzesień ale na niebie wirusy nie mają nic do gadania i właśnie szykuje się kolejny odcinek. Tym razem Wenus tanecznym krokiem zbliża się do Plejad i za trzy dni zatańczy z tymi gwiazdkami przyćmiewając swym blaskiem wiele z nich. Takie zjawisko powtarza się co osiem lat, więc nie można przegapić. Tym bardziej, że pogoda też szykuje się na ten bal.
Księżyc wędrujący przez gwiazdozbiór Byka posłużył dzisiaj za tarczę zakrywającą niewidoczną dla oka gwiazdkę oddaloną o ponad 2300 lat świetlnych. Na zdjęciach to słaby punkcik tuż nad tarczą. Udało się uchwycić ostatnie momenty przed zakryciem. Niestety etap wyjścia nastąpił za chmurami i owa gwiazdka jest już daleko za tarczą.
Księżyc właśnie niknie w chmurach, bo taki zachód Słońca nie wróży dobrej pogody, szczególnie na jutro. Będzie więc prawdopodobnie spacer pod parasolem. Jeśli chodzi o Słońce to warto zauważyć, że zachodząc lub wschodząc jest dość spłaszczone, co da się zauważyć nawet gołym okiem. Zdjęcie wystarczy przyciąć do brzegów tarczy i odczytać wymiary w pikselach. W moim przypadku było to akurat 554 x 521. Zjawisko wywołane jest tzw. refrakcją atmosferyczną, czyli ugięciem promieni słonecznych w gęstszych przyhoryzontalnych warstwach atmosfery. Powoduje ona również to, że kiedy Słońce jest już pod horyzotnem, ciągle je jeszcze widzimy nad nim. Dlatego moment zachodu jest dość umowny. W momencie, gdy górna część tarczy słonecznej znika po horyzontem, samo Słońce jest już pod nim na głębokość około 3 swoich tarczy. Continue Reading
Dzisiejszy dwudniiowy Księżyc szybko podążał za Słońcem kryjąc się nie tylko pod horyzont, ale po drodze rónież w mglistych chmurkach. Wyglądał z nich tylko na chwilkę więc trzeba było na niego zwyczajnie polować. Kilka pamiątek jednak zostało.
Załączam pełną diagnozę dzisiejszego stanu naszego pacjenta. Każdy wg własnego zainteresowania może sobie coś tam wyczytać.
Dzisiaj Wenus na pograniczu gwiazdozbioru Barana i Byka w towarzystwie dwóch niewidocznych dla oka gwiazdek Al Butain i Botein. Jej trajektoria jest w tym sezonie szczególnie ciekawa, jak widać wkrótce (3 kwietnia) osiągnie Plejady i wtedy widok powinien być rewelacyjny. Dlatego trzeba trzymać kciuki za pogodę. A od jutra mamy zaraz po zachodzie Słońca cienki Księżyc, drugi dzień po nowiu.
11 marca 2020 Księżyc pokazał swoją spłaszczoną i pomarańczową twarz. Chmury rozeszły się na kilkanaście minut tuż nad wschodnim horyzontem.